Bezoekers ervaren andere normen voor stiltegebieden dan provincie

De provincie Noord-Holland telt momenteel 39 stiltegebieden; een soort van rustgebieden waarin de geluiden van flora en fauna overheersen. De geluidsbelasting in deze gebieden moet lager zijn dan 40 decibel. Dit betekent dat de geluidsbelasting van menselijke activiteiten de natuurlijke geluiden in het gebied niet mogen verstoren.

Maar wat vinden de bezoekers van de stiltegebieden? En komen de bezoekers echt voor de stilte naar deze gebieden?

• Bezoekers genieten van de rust in de gebieden. Dit is ook de voornaamste reden om naar deze gebieden toe te gaan, in iets mindere mate komt men voor de stilte. Dat het gebied een stiltegebied is, speelt voor een ruime meerderheid geen rol in de reden het gebied te bezoeken.
• Bezoekers ervaren grote mate van stilte in de gebieden; dit is echter gebiedsafhankelijk. Het vastgestelde geluidsniveau lijkt niet zozeer van invloed te zijn op de door bezoekers ervaren stilte. Gebieden die als geluidsniveau ‘acceptabel’ bestempeld zijn, zijn voor bezoekers significant stiller dan de ‘zeer goede’ en de gebieden die onder de norm vallen.
• De geluiden die bezoekers horen, vinden ze over het algemeen niet storend. De meest hoorbare geluiden zijn natuurlijke geluiden. Geluiden die worden veroorzaakt door bijvoorbeeld verkeer of industrie zijn minder hoorbaar, maar ervaart men vaker als irriterend. Deze geluiden horen bezoekers in de gebieden met ‘onvoldoende’ geluidsniveau iets vaker dan in de andere gebieden.

Methode van onderzoek

I&O Research interviewde op vier verschillende dagen in 2015 bezoekers van 11 stiltegebieden. De 11 gebieden liggen verspreid over de provincie en zijn ingedeeld in drie niveaus van geluidskwaliteit; zeer goed (ruim onder de geluidsnorm), acceptabel (rond de geluidsnorm) en onvoldoende (boven de geluidsnorm). Mede aan de hand van de uitkomsten van het onderzoek bepaalt de provincie of de gebieden nog steeds het kenmerk stiltegebied krijgen.